luip

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

luip v /lœ́i̯p/

1. 'n bewaeging in 'n bepaoldje richting (ouch gezag van struiminge, wie bie baeken en revere)
2. (euverdrechtelik) de veuroetgank vannen tied, d'n doer in 't algemein
3. 't vurste deil van e vuurwaope, de rónj buus wo de kogel oet kump
4. (landjboew) 'n lang, óndepe zejvoor
5. de hanjeling van 'n loupe
6. de meneer wie emes löp

   Daen Har haw 'n hieël apaart luipke.

7. (synoniem) anger waord veur verluip

Raod

Bieje aafleijingen is dudelik 'n versjuving nao vörm op "-loup" te zeen ("aafluip" > "aafloup"); bie 't gróndjwaord "luip" zelf is det nanneet te mirke.

De vorm "loup" wuuert allein gebroek in kómplekse veurzitsele: inne loup van.

Aafbraeking

• luip

Net get anges gesjreve

• loup

Aafleijinge

• aafluip, aanluip, doorluip, euverluip, gewaerluip, laevesluip, middeluip, ómluip, opluip, sameluip, vruiluip, waterluip

Verwantje wäörd

• loupe, luiper, luips, verloup, veurluipig
• doer, gank

Zagswies

• oppe luip gaon: eweggaon, vlöchte (ouch gezag van paerd)
• örges de luip höbbe: örges euverdreve dök op aan gaon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	luip		luipe	luipen
	IPA	/lœ́i̯p/	/lœ́i̯b/	/lœ́i̯pe/	/lœ́i̯pen/
dim.	sjrif	luipke	luipken	luipkes
	IPA	/lœ́i̯pkʲe/	/lœ́i̯pkʲen/	/lœ́i̯pkʲes/	/lœ́i̯pkʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: cours^(fr:) m
• Ieslandjs: hlaup^(is:) ó
• Ingels: course^(en:)
• Nederlandjs: loop g

[3]

• Frans: canon m
• Ieslandjs: byssuhlaup^(is:) ó, hlaup^(is:) ó
• Ingels: barrel
• Nederlandjs: loop g
• Pruus: Lauf m
• Spaans: cañón m
• Zweeds: lopp ó

[6]

• Ingels: gait, bearing^(en:), carriage^(en:)
• Nederlandjs: loop g
• Pruus: Gang m
• Sjinees: 懙^(zh:)
• Viëtnamees: phong thái^(vi:)

Wirkwaord

Neet-lemma

luip /lœ́i̯p/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van loupe

Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking

• luip

Variaasje

• ↑löp