blieke

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

blieke (Nederlands: blijken)

• Mofers: blie~ke (bliek, blee~k, ble~ke, geble~ke)

Verveuging

blik, bleek, gebleke

Mofers

Wirkwaord

Lemma

blieke /blí:kʲe/

1. (koppelwirkwaord) oet get dudelik zeen gewore

   Det mót nag blieken of dae zien hoes verkoch krieg.

2. (synoniem) anger waord veur oetkómme

   Dem ziene grótsten droum bleek waor.

Aafbraeking

• blie-ke

Aafleijinge

• bliek, bliekbaar

Zagswies

• (modaal) get blieke te zeen: oet get dudelik zeen gewore

  Jan bleek innen oeas te zeen gewaes.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	bliek		blieks		bliek		blieke	blieken	bliek		blieke	blieken	bliekendj
	IPA	/blí:kʲ/	/blí:gʲ/	/bliks/	/bligz/	/blikʲ/	/bligʲ/	/blí:kʲe/	/blí:kʲen/	/blikʲ/	/bligʲ/	/blí:kʲe/	/blí:kʲen/	/blí:kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	bleek †bleik		bleeks †bleiks		bleek †bleik		bleke	bleken	bleek		bleke	bleken	gebleke	gebleken
	IPA	/blé:kʲ/ /blɛ́i̯kʲ/	/blé:gʲ/ /blɛ́i̯gʲ/	/blé:ks/ /blɛ́i̯ks/	/blé:gz/ /blɛ́i̯gz/	/blé:kʲ/ /blɛ́i̯kʲ/	/blé:gʲ/ /blɛ́i̯gʲ/	/blé:kʲe/	/blé:kʲen/	/blé:kʲ/	/blé:gʲ/	/blé:kʲe/	/blé:kʲen/	/ɣə'blé:kʲe/	/ɣə'blé:kʲen/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	bleek		bleeks		bleek		bleke	bleken	bleek		bleke	bleken	gebleke	gebleken
	IPA	/blé:kʲ/	/blé:gʲ/	/blé:ks/	/blé:gz/	/blé:kʲ/	/blé:gʲ/	/blé:kʲe/	/blé:kʲen/	/blé:kʲ/	/blé:gʲ/	/blé:kʲe/	/blé:kʲen/	/ɣə'blé:kʲe/	/ɣə'blé:kʲen/
gebi-jjendje wies	sjrif			bliek!				blieke-v'r		bliektj! bliek!
	IPA			/blí:kʲ/	/blí:gʲ/			/blí:kʲever/		/blí:kʲ(c)/	/blí:gʲ(ɟ)/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	blieke	blieken	geblieks ó		blieke	blieken	bliekentaere		bliekentaeren		geblieke		geblieken
	IPA	/blí:kʲe/	/blí:kʲen/	/ɣə'blí:ks/	/ɣə'blí:gz/	/blí:kʲe/	/blí:kʲen/	/blí:kʲen̥'tɛ̀:re/		/blí:kʲen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'blí:kʲe/		/ɣə'blí:kʲen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: blieke
• Frans: se révéler, apparaître
• Ingels: appear^(en:)
• Nederlandjs: blijken^(nl:)
• Pruus: sich erweisen, sich zeigen
• Spaans: resultar
• Zweeds: visa sig

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

blieke ó /blí:kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van blieke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• blie-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	blieke	blieken	—
	IPA	/blí:kʲe/	/blí:kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	blieke	blieken	—
	IPA	/blí:kʲe/	/blí:kʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

blieke /blí:kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van blieke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van blieke

Aafbraeking

• blie-ke

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

blieke /blí:kʲe/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van bliek

Aafbraeking

• blie-ke