aanrichte

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aanrichte (Nederlands: aanrichten)

• Mofers: aa~nrichte

Verveuging

rich aan, richde aan, aangerich

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich rich get aan	mer ich rich get aan	det ich get aanrich	ich höb get aangerich
IPA	/ɪç rɪç‿æd 'á:n/	/mær‿ɪ̽ç rɪç‿æd 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ç çæd 'á:nrɪç/	/ɪç‿œ̽b̥ çæd á:nɣərɪç/

aanrichte /á:nrɪçte/

1. (euvergenkelik) get slechs (wie sjaaj) veroearzake

Aafbraeking

• aan-rich-te

Aafleijinge

• aanrichter

Verwantje wäörd

• verletse, veroearzake

Samestèlling

• aan- + richte

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aanrich		aanrichs		aanrich		aanrichte	aanrichten	aanrich		aanrichte	aanrichten	aanrichtendj
	IPA	/á:nrɪç/	/á:nrɪʝ/	/á:nrɪçs/	/á:nrɪʝz/	/á:nrɪç/	/á:nrɪʝ/	/á:nrɪçte/	/á:nrɪçten/	/á:nrɪç/	/á:nrɪʝ/	/á:nrɪçte/	/á:nrɪçten/	/á:nrɪçteɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aanrichdje	aanrichdjen	aanrichdjes		aanrichdje	aanrichdjen	aanrichdje	aanrichdjen	aanrichdje	aanrichdjen	aanrichdje	aanrichdjen	aangerich
	IPA	/á:nrɪʝɟe/	/á:nrɪʝɟen/	/á:nrɪʝɟes/	/á:nrɪʝɟez/	/á:nrɪʝɟe/	/á:nrɪʝɟen/	/á:nrɪʝɟe/	/á:nrɪʝɟen/	/á:nrɪʝɟe/	/á:nrɪʝɟen/	/á:nrɪʝɟe/	/á:nrɪʝɟen/	/á:nɣərɪç/	/á:nɣərɪʝ/
gebi-jjendje wies	sjrif			rich aan!				richte-v'r aan		richtj aan! rich aan!
	IPA			/rɪʝ á:n/				/rɪçtever á:n/		/rɪʝɟ á:n/ /rɪʝ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aanrichte	aanrichten	aangerich ó		aanrichte	aanrichten	aanrichtentaere		aanrichtentaeren		aangerichte		aangerichten
	IPA	/á:nrɪçte/	/á:nrɪçten/	/á:nɣərɪç/	/á:nɣərɪʝ/	/á:nrɪçte/	/á:nrɪçten/	/á:nrɪçten̥'tɛ̀:re/		/á:nrɪçten̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣərɪçte/		/á:nɣərɪçten/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanrichte
• Frans: causer^(fr:), perpétrer
• Ingels: cause^(en:), inflict, wreak^(en:), perpetrate
• Nederlandjs: aanrichten
• Pruus: anrichten
• Spaans: causar^(es:), perpetrar
• Zweeds: anrätta

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanrichte ó /á:nrɪçte/

1. (gerundium) gerundium II van aanrichte
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-rich-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aanrichte	aanrichten	—
	IPA	/á:nrɪçte/	/á:nrɪçten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aanrichte	aanrichten	—
	IPA	/á:nrɪçte/	/á:nrɪçten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aanrichte /á:nrɪçte/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanrichte (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanrichte (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-rich-te

Variaasje

• (in houfzats) richte aan