sjot

Sjotte [3]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjot m /ʃɒt/

1. m ~ v: (bieëster) (landjboew) e vrouwelik rindj det haet gekaof; 'n koe die e kaaf haet gekrege
2. m > ó: 'n aafsjeijing inne vieësjuur
3. 'ne miens oet Sjotlandj

Raod

Bakkes sjrief de beteikenis "miens oet Sjotlandj" mit 'n houflètter.

't Waord veur 't Nederlandjs "schot" mit e gewaer is 'ne "sjeut"; 't waord veur "schot" mitte veut, wie ónger 'ne bal, is 'ne "stamp".

Aafbraeking

• sjot

Net get anges gesjreve

• sjöt

Aafleijinge

• euversjot, veursjot
• [3] Sjotlandj, sjots, Sjots

Verwantje wäörd

• besjötte, sjots
• kaaf, koe, ós, stier, rindj, vaes

Zagswies

• 'n Koe die nag noeatj haet gekaof is 'n vaes; 'n koe die waal haet gekaof hètj 'ne sjot.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjot		sjotte	sjotten
	IPA	/ʃɒt/	/ʃɒd/	/ʃɒtə/	/ʃɒtən/
dim.	sjrif	sjötje	sjötjen	sjötjes
	IPA	/ʃœce/	/ʃœcen/	/ʃœces/	/ʃœcez/
dat.	sjrif	sjot		sjotte	sjotten
	IPA	/ʃɒt/	/ʃɒd/	/ʃɒtə/	/ʃɒtən/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: schot g

[3]

• Frans: Écossais m
• Ingels: Scotsman
• Nederlandjs: Schot g
• Spaans: escocés m