wiejing

'n wiejing [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wiejing v /wìjɪŋ/

1. 'n ritueel hanjeling wobie luuj, plaatsen of veurwerpe gezaengendj waere, wie veur 't te bestumme veuren ieëredeens of veur genäöj aaf te baeje
2. de ritueel hanjeling veur emes te zaengene bie d'n aanvank van zien amb es geiselik, 'n plechtige hanjeling wobie emes 'ne geiselik wuuert

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief wieïng.

Aafbraeking

• wie-jing

Samestèlling

• wiej- + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wiejing		wiejinge	wiejingen
	IPA	/wìjɪŋ/		/wìjɪŋe/	/wìjɪŋen/
dim.	sjrif	wiejingske	wiejingsken	wiejingskes
	IPA	/wìjɪ̽ŋ̊skʲe/	/wìjɪ̽ŋ̊skʲen/	/wìjɪ̽ŋ̊skʲes/	/wìjɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: consécration v
• Ingels: consecration
• Nederlandjs: wijding g
• Pruus: Weihe v
• Zweeds: vigning g

[2]

• Frans: ordination v
• Ingels: ordination
• Nederlandjs: priesterwijding g
• Pruus: Weihe v
• Spaans: ordenación v
• Zweeds: vigning g