trouw

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

trouw m /tr̥ɒ̀u̯/

1. (kirk) 't verbóndj womit 'ne miens en 'n vrouw mitein veur 't laeve verbónje zeen mit es inj e gezin te stichte
2. 't ambtelik doerzaam verbóndj tösse twieë luuj

Aafbraeking

• trouw

Net get anges gesjreve

• troew

Synonieme

• ech, huwelik

Aafleijinge

• trouwreis
• trögktrouw

Verwantje wäörd

• trouwe
• broedssjat, broeljich, trouwerie

Zagswies

• innen trouw: innen tied det me getrouwdj gewaes is

  In mienen trouw woondje ich op 't Pruses.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	trouw		—
	IPA	/tr̥ɒ̀u̯/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	trouw		—
	IPA	/tr̥ɒ̀u̯/		—

In anger spraoke

[1]

Frans: mariage v Ieslandjs: brúðkaup ó Ingels: marriage(en:), matrimony Japans: 婚姻(ja:), 結婚(ja:) Koreaans: 결혼(ko:) Nederlandjs: huwelijk(nl:) ó, echt(nl:) g

Pruus: Heirat v, Hochzeit v Sjinees: 姻(zh:) Spaans: matrimonio m, boda v, casamiento v Tagalog: pagmamahabang-dulang(tl:) Viëtnamees: song hỉ(vi:) Zweeds: bröllop ó, giftermål ó

Wirkwaord

Neet-lemma

trouw /tr̥ɒ̀u̯/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van trouwe
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van trouwe

Aafbraeking

• trouw