remmel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

remmel m /rǽmel/

1. (bieëster) 'ne manneliken haas
2. (euverdrechtelik) 'nen ónbetroewbare manskaerel
3. slechten, ónvröchbare gróndj

   Det is dao remmel van gróndj; dao is nieks van aaf te haole.

Aafbraeking

• rem-mel

Net get anges gesjreve

• remel

Aafleijinge

• sjoeajremmel, slókremmel, steukremmel

Zagswies

• 'ne remmel te min höbbe (naodrök op min): neet good bie verstandj zeen

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	remmel		remmele	remmelen
	IPA	/rǽmel/		/rǽme̽le/	/rǽme̽len/
dim.	sjrif	remmelke	remmelken	remmelkes
	IPA	/rǽme̽l̥kʲe/	/rǽme̽l̥kʲen/	/rǽme̽l̥kʲes/	/rǽme̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	remmel		remmele	remmelen
	IPA	/rǽmel/		/rǽme̽le/	/rǽme̽len/

In anger spraoke

[1]

• Fins: bouqin m
• Ingels: buck^(en:)
• Nederlandjs: rammelaar
• Pruus: Rammler