rechszaak

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rechszaak v /ræçz̥á:k/

1. (rechsspraok) 'n óneinigheid die twieë of mieë pertiejen höbbe euver häör rechte, dees waere bie 'ne richter veurgelag dae dao-euver mót besloete ('n oetspraok make)

Aafbraeking

• rechs-zaak

Samestèlling

• rechs- + zaak

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rechszaak		rechszake	rechszaken
	IPA	/ræçz̥á:k/	/ræçz̥á:g/	/ræçz̥á:kə/	/ræçz̥á:kən/
dim.	sjrif	rechszaekske	rechszaeksken	rechszaekskes
	IPA	/ræçz̥ɛ́:kskʲe/	/ræçz̥ɛ́:kskʲen/	/ræçz̥ɛ́:kskʲes/	/ræçz̥ɛ́:kskʲez/

In anger spraoke

• Frans: procès m
• Ingels: lawsuit, trial^(en:)
• Nederlandjs: rechtszaak g, proces ó, rechtsgedink ó
• Pruus: Rechtssache v, Prozeß m
• Spaans: juicio m, proceso m
• Zweeds: rättegång g