rang

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rang v > m /ràŋ/

1. 'n plaats in 'n rie of 'n hiërarchie
2. 'n rie aan steul, wie me det bie 'n veurstèlling zuutj
3. (euverdrechtelik) 'ne maotsjappelike standj
4. 't gewich van 'n functie t'n opzich van 'n anger

Aafbraeking

• rang

Net get anges gesjreve

• rank

Aafleijinge

• rangsjikke, rangtèlwaord
• apeneutjesrang, veurrang

Verwantje wäörd

• standj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rang		range	rangen
	IPA	/ràŋ/		/ráŋə/	/ráŋən/
dim.	sjrif	rengske	rengsken	rengskes
	IPA	/ræ̀ŋ̊skʲe/	/ræ̀ŋ̊skʲen/	/ræ̀ŋ̊skʲes/	/ræ̀ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

Frans: rang m, grade m Ingels: rank, grade Japans: 格(ja:) Koreaans: 급(ko:) Nederlandjs: rang g

Pruus: Platz m Spaans: grado m, rango m Viëtnamees: cấp(vi:), hàng ngũ(vi:) Zweeds: rang g