plekbandj

plekbandj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

plekbandj m /pl̥ægbáɲɟ/

1. e lintjvörmig, buugbaar matterjaal mit minstes eine plekkerige kantj, waat gebroek wuuert veur dinger mit vas te make

Aafbraeking

• plek-bandj

Verwantje wäörd

• dökteep

Samestèlling

• plek- + bandj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	plekbandj		plekbenj
	IPA	/pl̥ægbáɲɟ/		/pl̥ægbæ̀ɲ/
dim.	sjrif	plekbendje	plekbendjen	plekbendjes
	IPA	/pl̥ægbæ̀ɲ̊ce/	/pl̥ægbæ̀ɲ̊cen/	/pl̥ægbæ̀ɲ̊ces/	/pl̥ægbæ̀ɲ̊cez/
dat.	sjrif	plekbandj		plekbenj
	IPA	/pl̥ægbáɲɟ/		/pl̥ægbæ̀ɲ/

In anger spraoke

• Frans: ruban adhésif m
• Ingels: tape
• Nederlandjs: plakband g
• Pruus: Klebeband ó, Tesa ó
• Spaans: cinta adhesiva v, celo m
• Zweeds: tejp g