muntj

muntje [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

muntj v /mǿɲ̊c/

1. e metaalsjiefke det deentj es betalingsmiddel
2. 'ne stempel of e waopen oppen achterkantj van e muntjstök
3. (aeteswaar) slók gemaak vanne plantj mintj of smakendj wie die
4. (synoniem) anger waord veur muntjeinheid
5. (synoniem) anger waord veur mintj

Aafbraeking

• muntj

Aafleijinge

• oetmuntjendj
• muntjeinheid, muntjjak, muntjstök, muntjtillefoon
• paepermuntj, peppermuntj

Verwantje wäörd

• euro, frang, gölje, knab, kwartje, mark, penning, sent

Zagswies

• mit gelieke muntj betale: emes dae dich slech behanjeldj haet oppe zelvendje meneer behanjele
• De muntj vannen euro is zwaorder es die vanne gölje.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	muntj		muntje	muntjen
	IPA	/mǿɲ̊c/	/mǿɲɟ/	/mǿɲ̊ce/	/mǿɲ̊cen/
dim.	sjrif	muntje	muntjen	muntjes
	IPA	/mǿɲ̊ce/	/mǿɲ̊cen/	/mǿɲ̊ces/	/mǿɲ̊cez/

In anger spraoke

[1]

• Bölgaars: пара^(bg:) v
• Frans: monnaie^(fr:) v, pièce v
• Grieks (nuuj): νόμισμα^(el:) ó
• Ingels: coin^(en:)
• Koreaans: 동전^(ko:)
• Macedonisch: пара^(mk:) v
• Nederlandjs: munt g
• Pruus: Münze v
• Spaans: moneda v
• Zweeds: mynt^(sv:) ó