minste

Mofers

Ónbestump tèlwaord

Lemma

minste /mɪ̀n̥ste/ (liaison: minsten)

1. guuef de klènste wieväölheid, 't klènste aantal of 'n minderheid aan:

   (neet-lemma) superlatief van min

Raod

De liaisonvorm wuuert allein gebroek veur 'n inkelveljig, mannelik zelfstenjig naamwaord.

Aafbraeking

• min-ste

Aafleijinge

• alderminste, mins, minstens

Samestèlling

• min + -ste

In anger spraoke

• Fins: vähin
• Ingels: least^(en:)
• Nederlandjs: minst
• Pruus: geringst
• Zweeds: minst

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

minste ó /mɪ̀n̥ste/

1. de klènste wieväölheid

Aafbraeking

• min-ste

Verwantje wäörd

• min

Zagswies

• bie 't minsten of geringste: bie krieë waarnumbaar aanleijing
• Det is 't minste:
  1. Det is 't minimaalt.
  2. Det is 't ónwichtigste.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	minste	minsten	—
	IPA	/mɪ̀n̥ste/	/mɪ̀n̥sten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	minste	minsten	—
	IPA	/mɪ̀n̥ste/	/mɪ̀n̥sten/	—

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

minste /mɪ̀n̥ste/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van minste

Aafbraeking

• min-ste