mögkevèt

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mögkevèt ó /mœgʲeve̞t/

1. (lètterlik) 't vèt van 'n mögk

Raod

Dit waord wuuert veural gebroek wie aangegaeven inne zagswies.

Aafbraeking

• mögk-e-vèt

Samestèlling

• mögke- + vèt

Zagswies

• Gank heives, die moder haet dich 'ne mol gebraojen in mögkevèt: Gank eweg, doe vèls mich lestig!

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mögkevèt		—
	IPA	/mœgʲeve̞t/	/mœgʲeve̞d/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	mögkevèt		—
	IPA	/mœgʲeve̞t/	/mœgʲeve̞d/	—