mónnik

'ne mónnik

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mónnik m /mʊ́nɪkʲ/

1. (kirk) 'ne geiselik dae e trögkgetroch laeven haet in e kloeaster

Aafbraeking

• món-nik

Variaasje

• †munnik

Aafleijinge

• Munniksbós, Munnikshaof

Verwantje wäörd

• ab, begien, broor, geiselik, kloeaster, pater

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mónnik		mónnike	mónniken
	IPA	/mʊ́nɪkʲ/	/mʊ́nɪgʲ/	/mʊ́nɪkʲe/	/mʊ́nɪkʲen/
dim.	sjrif	mónnikske	mónniksken	mónnikskes
	IPA	/mʊ́nɪkskʲe/	/mʊ́nɪkskʲen/	/mʊ́nɪkskʲes/	/mʊ́nɪkskʲez/
dat.	sjrif	mónnik		mónnike	mónniken
	IPA	/mʊ́nɪkʲ/	/mʊ́nɪgʲ/	/mʊ́nɪkʲe/	/mʊ́nɪkʲen/

In anger spraoke

• Fins: munkki
• Frans: moine m
• Ieslandjs: munkur m
• Ingels: monk
• Nederlandjs: monnik g
• Pruus: Mönch m
• Sjinees: 僧^(zh:), 慜^(zh:)
• Slowaaks: mních m
• Spaans: monje m
• Zweeds: munk g