koesj

'ne koesj [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

koesj m /kuʃ/

1. (synoniem) anger waord veur verke (beneuming gebroek door volwassene taenge kinjer)
2. (euverdrechtelik) emes dae gietsig is
3. (euverdrechtelik) 'ne misselike, vieze miens
4. (euverdrechtelik) 'nen diekke miens
5. de hanjeling van 't kösse

   Doe kries 'nen diekke koesj van mich ieër ich gaon!

Aafbraeking

• koesj

Net get anges gesjreve

• koetsj, koosj

Aafleijinge

• koesjel, koesjke
• koesjenere

Kómaaf

• Oet 't Frans: cochon "verke"

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 199.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	koesj		kuusj
	IPA	/kuʃ/	/kuʒ/	/kʉ̜ʃ/	/kʉ̜ʒ/
dim.	sjrif	kuusjke	kuusjken	kuusjkes
	IPA	/kʉ̜ʃkə/	/kʉ̜ʃkən/	/kʉ̜ʃkəs/	/kʉ̜ʃkəz/
dat.	sjrif	koesj		kuusj
	IPA	/kuʃ/	/kuʒ/	/kʉ̜ʃ/	/kʉ̜ʒ/

Bieveugelik naamwaord

Lemma

koesj /kuʃ/ (liaison: /kuʒ/)

1. (predikatief) neet op te mirke, stil, röstig

Aafbraeking

• koesj

Zagswies

• zich koesj haje: zich oppen achtergróndj haje, stil zeen

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 199.

In anger spraoke

• Nederlandjs: koest

Biewaord

Neet-lemma

koesj /kuʃ/ (liaison: /kuʒ/)

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• koesj