klok
Mofers
bewirkZelfstenjig naamwaord
bewirkLemma
bewirkklok v /kl̥ɒk/
- 'ne belvörmigen idiofoon, wie me huuert wen de mès begintj
- e wirktuug det d'n tied behiltj (veural e grótter det me neet ómmen erm duit)
- (synoniem) anger waord veur tied
- Aafbraeking
- klok
- Net get anges gesjreve
- Synonieme
- Aafleijing
- klökske
- klokkegeter, klokkeklank, klokkespeel, klokketore, kloklaeze, klokslaag, klokvörmig
- angelusklok, aovesklok, brandjklok, doeadsklok, elveklökske, iesklökske, kirkklok, morgeklok, noeadklok, prachklökske, snieëklökske, staasjesklok
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- get ane groeate klok hange: e geheim det in beslaote krink mót blieven aan anger (verkieërde) luuj doorvertèlle
- Hèlge Sint-Fiet, wèk mich oppertied. Es 't geit: es de klok ... oere sleit: 'n aad riem veur mit te baeje det me smorges oppertied opsteit
- kieke waat de klok zaet: kieke wielaat 't is
- klinke wie 'n klok: aangenaam klinke
- de klok opdrejje/optrèkke
- de klok verzitte
- raengere wie de klok: hieël väöl van éí dink kriege (veural negatief gemèndj)
- Hazzeschod, 't raengert hie twieëje wie de klok; ich mót 'n veer höbbe!
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 193.
Verbuging
bewirkinkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | klok | klokke | klokken | |
IPA | /kl̥ɒk/ | /kl̥ɒg/ | /kl̥ɒkə/ | /kl̥ɒkən/ | |
dim. | sjrif | klökske | klöksken | klökskes | |
IPA | /kl̥œkskʲe/ | /kl̥œkskʲen/ | /kl̥œkskʲes/ | /kl̥œkskʲez/ |
In anger spraoke
bewirk[1]
[2]