gluif

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

gluif v /ɣlœ̀i̯f/

1. 'n lankgerèkdje äöpening of inkeping örges in
2. 'n óndepe sluif in 'nen akker wo 't zaodgood in gedaon wuuert
3. 'n óndepe sluif in e weilandj worin 't teväöl aan water wuuert opgevange
4. (synoniem) anger waord veur bóksegluif

Aafbraeking

• gluif

Net get anges gesjreve

• glouf

Variaasje

• ↓gleuf

Aafleijinge

• bóksegluif

Verwantje wäörd

• gäöt, geul, groof, inkeping, kerf, sluif

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 139.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	gluif		gluive	gluiven
	IPA	/ɣlœ̀i̯f/	/ɣlœ̀i̯v/	/ɣlœ́i̯ve/	/ɣlœ́i̯ven/
dim.	sjrif	gluifke	gluifken	gluifkes
	IPA	/ɣlœ̀i̯fkʲe/	/ɣlœ̀i̯fkʲen/	/ɣlœ̀i̯fkʲes/	/ɣlœ̀i̯fkʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: rainure v, fente v
• Ingels: slit
• Nederlandjs: gleuf^(nl:) g
• Pruus: Schlitz m, Spalt m
• Spaans: ranura v

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

gluif ó /ɣlœ̀i̯f/

1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑glouf

Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Aafbraeking

• gluif

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	gluif		—
	IPA	/ɣlœ̀i̯f/	/ɣlœ̀i̯v/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	gluif		—
	IPA	/ɣlœ̀i̯f/	/ɣlœ̀i̯v/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

gluif /ɣlœ̀i̯f/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van gluive
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van gluive
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van gluive
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van gluive
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van gluive

Aafbraeking

• gluif

Variaasje

• [5] gluiftj