geisel

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

geisel m (Nederlands: gesel)

• Mofers: gei~sel (gei~sel, gei~sel)

Verbuging

geisele, geiselke

'ne geisel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

geisel m /ʝɛ́i̯sel/

1. 'n smik mit stökskes touw of reemkes d'raan, döks mit knuip of stökker metaal weer dao-aan, womit m'n op emes zie lief heef veur dem te straove

Aafbraeking

• gei-sel

Net get anges gesjreve

• giesel

Verwantje wäörd

• geisele
• smik

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	geisel		geisele	geiselen
	IPA	/ʝɛ́i̯sel/		/ʝɛ́i̯se̽le/	/ʝɛ́i̯se̽len/
dim.	sjrif	geiselke	geiselken	geiselkes
	IPA	/ʝɛ́i̯se̽l̥kʲe/	/ʝɛ́i̯se̽l̥kʲen/	/ʝɛ́i̯se̽l̥kʲes/	/ʝɛ́i̯se̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	geisel		geisele	geiselen
	IPA	/ʝɛ́i̯sel/		/ʝɛ́i̯se̽le/	/ʝɛ́i̯se̽len/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: geisel
• Frans: fouet m
• Ingels: scourge
• Nederlandjs: gesel g
• Pruus: Geißel m
• Spaans: plaga v
• Zweeds: gissel ó

Wirkwaord

Neet-lemma

geisel /ʝɛ́i̯sel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van geisele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van geisele

Aafbraeking

• gei-sel