flaaj

e deil flaje [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

flaaj v /fl̥à:i̯/

1. (aeteswaar) e limbörgs, plat en krinkvörmig baksel mit opstäöndje randj, gevöldj of belag mit vröchtemoos; 'n flaaj wuuert gevöldj gebakke

   Hollenjers kinnen 't versjil tössen 'n flaaj en anger baksele neet; die zègke meis "taart" taengen 'n flaaj, meh det is fout.

2. (euverdrechtelik) e vrouwmis det (te) väöl gedöldj haet

Aafbraeking

• flaaj

Aafleijinge

• flajebaom, flajesjóttel
• abbrekoeazeflaaj, aofteflaaj, appelflaaj, chreumelkesflaaj, keseflaaj, kroosjeleflaaj, linseflaaj, moereflaaj, proemeflaaj, riesteflaaj, stökskeseflaaj, warbeleflaaj

Verwantje wäörd

• baksel, biejesteek, hoort, pizza, pudding, spies, taart

Zagswies

• e maedje wie e flaedje: 'n hieël net maedje
• e stök flaaj: 'n aafgesneje deil flaaj det in 'nen tump toelöp (Nederlandjs: punt)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 122.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	flaaj		flaje	flajen
	IPA	/fl̥à:i̯/		/fl̥á:jə/	/fl̥á:jən/
dim.	sjrif	flaedje	flaedjen	flaedjes
	IPA	/fl̥ɛ̀:ce/	/fl̥ɛ̀:cen/	/fl̥ɛ̀:ces/	/fl̥ɛ̀:cez/

Raod

Bakkes sjrief 't verkleinwaord es flaetje.

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: vlaai g