eigenaam

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

eigenaam m /ɛ́i̯ʝenà:m/

1. (spraoklieër) de naam van 'ne specefieke persoean, 'n specefieke plaats, 'n specefieke organizaasjen of e specefiek tiedsstök

Aafbraeking

• ei-ge-naam

Verwantje wäörd

• persoeansnaam, plaatsnaam, straotnaam, veldjnaam

Samestèlling

• eige + naam

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	eigenaam		eigename	eigenamen
	IPA	/ɛ́i̯ʝenà:m/		/ɛ́i̯ʝená:mə/	/ɛ́i̯ʝená:mən/
dim.	sjrif	eigenaemke	eigenaemken	eigenaemkes
	IPA	/ɛ́i̯ʝenɛ̀:m̥kʲe/	/ɛ́i̯ʝenɛ̀:m̥kʲen/	/ɛ́i̯ʝenɛ̀:m̥kʲes/	/ɛ́i̯ʝenɛ̀:m̥kʲez/
dat.	sjrif	eigenaam		eigename	eigenamen
	IPA	/ɛ́i̯ʝenà:m/		/ɛ́i̯ʝená:mə/	/ɛ́i̯ʝená:mən/

In anger spraoke

• Estisch: pärisnimi
• Fins: erisnimi
• Frans: nom propre m
• Ieslandjs: eiginnafn ó, sérnafn ó
• Ingels: proper noun
• Japans: 固有名詞^(ja:)
• Nederlandjs: eigennaam g
• Pruus: Eigenname m
• Spaans: nombre proprio m
• Zweeds: egennamn ó