brieësem

'ne brieësem

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brieësem m /brìæ̯̈sem/

1. (bieëster) Abramis brama: 'n saort vès die väöl veurkump in maeren en hieël lansaam stroumendj water, döks doorein gehaoldj mitte bleek

Aafbraeking

• brieë-sem

Aafleijinge

• zieëbrieësem

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brieësem		brieëseme	brieësemen
	IPA	/brìæ̯̈sem/		/brìæ̯̈se̽me/	/brìæ̯̈se̽men/
dim.	sjrif	brieësemke	brieësemken	brieësemkes
	IPA	/brìæ̯̈se̽m̥kʲe/	/brìæ̯̈se̽m̥kʲen/	/brìæ̯̈se̽m̥kʲes/	/brìæ̯̈se̽m̥kʲez/
dat.	sjrif	brieësem		brieëseme	brieësemen
	IPA	/brìæ̯̈sem/		/brìæ̯̈se̽me/	/brìæ̯̈se̽men/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: braesem

Estisch: latikas(et:) Fins: lahna Frans: brème v Ingels: bream

Nederlandjs: brasem(nl:) g Pruus: Brachse v, Brasse v Spaans: brema v Zweeds: braxen g