aafstoeating

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

aafstoeating v /á:fstùä̯tɪŋ/

1. (netuurkónde) 'n krach wodoor twieë veurwerpe wiejer vanein aaf kómme te staon
2. 'n veurtiejige of óngeplendje óngerbraeking
3. e percès wobie e veurwerp det neet eigen is aan 't lief door 't aafwaerstèlsel verinneweerd wuuert

Aafbraeking

• aaf-stoea-ting

Verwantje wäörd

• [2] misval
• [3] aafwaerstèlsel

Samestèlling

• aafstoeat- + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafstoeating		aafstoeatinge	aafstoeatingen
	IPA	/á:fstùä̯tɪŋ/		/á:fstùä̯tɪŋe/	/á:fstùä̯tɪŋen/
dim.	sjrif	aafstuuetingske	aafstuuetingsken	aafstuuetingskes
	IPA	/á:fstʉ̜̀ɛ̯̈tɪ̽ŋ̊skʲe/	/á:fstʉ̜̀ɛ̯̈tɪ̽ŋ̊skʲen/	/á:fstʉ̜̀ɛ̯̈tɪ̽ŋ̊skʲes/	/á:fstʉ̜̀ɛ̯̈tɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: répulsion v
• Ingels: repulsion
• Nederlandjs: afstoting g
• Pruus: Abstoßung v
• Spaans: repulsión v
• Zweeds: repulsion g