aafkumstig

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

aafkumstig /á:fkø̀m̥stɪç/

1. kómmendje oet 't verneumdje, zien aafkóms vinjendj in 't verneumdje

Raod

Dit waord wuuert meis predikatief gebroek inne vaste zats: aafkumstig zeen oet ....

Aafbraeking

• aaf-kums-tig

Samestèlling

• aafkóms (< aafkómme) + umlaut + -ig

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	aafkumstige	aafkumstigen	aafkumstige	aafkumstig		aafkumstige	aafkumstig		aafkumstig
	IPA	/á:fkø̀m̥stɪʝe/	/á:fkø̀m̥stɪʝen/	/á:fkø̀m̥stɪʝe/	/á:fkø̀m̥stɪç/	/á:fkø̀m̥stɪʝ/	/á:fkø̀m̥stɪʝe/	/á:fkø̀m̥stɪç/	/á:fkø̀m̥stɪʝ/	/á:fkø̀m̥stɪç/	/á:fkø̀m̥stɪʝ/
partitief	sjrif									aafkumstigs
	IPA									/á:fkø̀m̥stɪçs/	/á:fkø̀m̥stɪʝz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) aafkumstigs (toe)	(wie) aafkumstig (geer)
	IPA	/wì: á:fkø̀m̥stɪçs tú:/	/wì: á:fkø̀m̥stɪç ʝ̊é:r/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafkómstig
• Ingels: originating
• Nederlandjs: afkomstig, herkomstig
• Pruus: stammend

Biewaord

Neet-lemma

aafkumstig /á:fkø̀m̥stɪç/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• aaf-kums-tig