kiendje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kiendje ó /kʲìɲ̊ce/

1. e klei kindj, e nuujgebaore kindj
2. (euverdrechtelik) e kindj det zich kinjerechtiger gedruueg es kinjer vanne zelvendje laeftied
3. (euverdrechtelik) emes dae geleef is en 'n veurkeursbehanjeling krieg

Aafbraeking

• kiend-je

Aafleijinge

• Kiendje-Jezes
• biafrakiendje, jezekiendje, kerskiendje, mammekiendje

Verwantje wäörd

• kindj

Zagswies

• e kindj/kiendje kriege (Nederlandjs: bevallen (van een kind))
• e kiendje laoten eweghaole: 'n vröchaafbraeking laoten oetveure, 'n zwangersjap espres aafbraeke veure gebaorte
• e (nuuj) kiendje bestèldj höbbe: in e peziesie zeen, in verwachting zeen (gezag taenge kinjer)
• e nuuj kiendje höbbe: e nuujgebaore kindj höbbe
• örges e kiendje van kriege: get hieël vervaelendj vinje
• 't kiendje van emes zeen: 'n veurkeursbehanjeling van emes kriege

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kiendje	kiendjen	kiendjes
	IPA	/kʲìɲ̊ce/	/kʲìɲ̊cen/	/kʲìɲ̊ces/	/kʲìɲ̊cez/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	kiendje	kiendjen	kiendjes
	IPA	/kʲìɲ̊ce/	/kʲìɲ̊cen/	/kʲìɲ̊ces/	/kʲìɲ̊cez/

In anger spraoke

[1]

• Luuksembörgs: Këndchen ó
• Nederlandjs: kindje ó
• Pruus: Kindchen ó, Kindlien ó

[e kiendje laoten eweghaole]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: abbortere
• Ingels: abort
• Nederlandjs: aborteren
• Pruus: abortieren
• Zweeds: abortera^(sv:)

Wirkwaord

Neet-lemma

kiendje /kʲìɲɟe/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van kienne
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van kienne
3. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van kienne
4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van kienne
5. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van kienne

Aafbraeking

• kien-dje

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

kiendje /kʲìɲ̊ce/

1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van kindj

Aafbraeking

• kiend-je