zweit

drupkes zweit bie e vrouwmis op 't gezich

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zweit m /zwɛ́i̯t/

1. vóch die dore hoed nao boete kump bie wörmdje of liefelike inspanning

Aafbraeking

• zweit

Aafleijinge

• zweite
• zweitdrupke, zweitkleer
• doeadszweit

Verwantje wäörd

• oetbraeke

Zagswies

• de benäödje zweit: (euverdrechtelike) zweit oet angs of ómdet me zich zörg maak

  Mich braak de benäödje zweit oet wie ich d'rachter kwaam det ich de sleutel kwiet waas.

• luie zweit: zweit dae oetbrik bie luuj die neet gewindj zeen te wirke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zweit		—
	IPA	/zwɛ́i̯t/	/zwɛ́i̯d/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zweit		—
	IPA	/zwɛ́i̯t/	/zwɛ́i̯d/	—

In anger spraoke

Albanees: djersë(sq:) v Fins: hiki Frans: sueur v Ieslandjs: sviti(is:) m Ingels: sweat, perspiration

Nederlandjs: zweet ó Pruus: Schweiß m Sjinees: 汗(zh:) Spaans: sudor m Zweeds: svett g

Wirkwaord

Neet-lemma

zweit /zwɛ́i̯t/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zweite
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zweite

Aafbraeking

• zweit