wilkómme

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

wilkómme /wɪ́l̥kʊ̀mə/

1. gewins en aangenaam

   Det waas 'n wilkómmen aafwèsseling det v'r nao Frankriek móchte.

Aafbraeking

• wil-kóm-me

Samestèlling

• wilkóm + -e

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	wilkómme †wilkómmene	wilkómmen †wilkómmenen	wilkómme	wilkómmen	wilkómme	wilkómmen	wilkómme	wilkómmen	wilkómme	wilkómmen	wilkómme	wilkómmen
	IPA	/wɪ́l̥kʊ̀mə/ /wɪ́l̥kʊ̀mə̽nə/	/wɪ́l̥kʊ̀mən/ /wɪ́l̥kʊ̀mə̽nə/	/wɪ́l̥kʊ̀mə/	/wɪ́l̥kʊ̀mən/	/wɪ́l̥kʊ̀mə/	/wɪ́l̥kʊ̀mən/	/wɪ́l̥kʊ̀mə/	/wɪ́l̥kʊ̀mən/	/wɪ́l̥kʊ̀mə/	/wɪ́l̥kʊ̀mən/	/wɪ́l̥kʊ̀mə/	/wɪ́l̥kʊ̀mən/
partitief	sjrif											—
	IPA											—

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) wilkómmes (toe)	(wie) wilkómmentj (geer)
	IPA	/wì: wɪ́l̥kʊ̀məs tú:/	/wì: wɪ́l̥kʊ̀məɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	—	—
	IPA	—	—

In anger spraoke

• Frans: bienvenu^(fr:)
• Ingels: welcome^(en:)
• Nederlandjs: welkom

Biewaord

Neet-lemma

wilkómme /wɪ́l̥kʊ̀mə/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• wil-kóm-me