wiljernis

'n wiljernis [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wiljernis v /wɪ̀ʎe̽rnɪ̽s/

1. 'n ómgaeving oppe werreld die nanneet aangetas of aangepas is door mienselik hanjele
2. (euverdrechtelik) e netuurlik gebied

Raod

't Waord "wiljernis" haet 'n sterker beteikenis es "netuur"; zoea kan "netuur" gestuurd waere door mienseliken invlood, mer is "wiljernis" ram ónaangetas door luuj en meis ouch wiejer aafgelaengen of oetgestrèkdjer.

Aafbraeking

• wilj-er-nis

Verwantje wäörd

• boesj, netuur, weusdje

Samestèlling

• wiljer- + -nis

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wiljernis		wiljernisse	wiljernissen
	IPA	/wɪ̀ʎe̽rnɪ̽s/	/wɪ̀ʎe̽rnɪ̽z/	/wɪ̀ʎe̽rnɪse/	/wɪ̀ʎe̽rnɪsen/
dim.	sjrif	wiljerniske	wiljernisken	wiljerniskes
	IPA	/wɪ̀ʎe̽rnɪskʲe/	/wɪ̀ʎe̽rnɪskʲen/	/wɪ̀ʎe̽rnɪskʲes/	/wɪ̀ʎe̽rnɪskʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: naturalité v
• Ieslandjs: auðn^(is:) v, öræfi^(is:) ó mv
• Ingels: wilderness^(en:), wild
• Nederlandjs: wildernis g
• Pruus: Wildnis v
• Zweeds: vildmark g