verlouving

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

verlouving v /və̽r'lɒ̀u̯vɪŋ/

1. de hanjeling van 't aafspraeke mit einanger te trouwe
2. d'n tied nao det me zich verlouf haet, veuraafgaondj aan 't wörkelik trouwe

Aafbraeking

• ver-lou-ving

Aafleijinge

• verlouvingsrink

Verwantje wäörd

• aanzeuk

Samestèlling

• verlouve + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verlouving		verlouvinge	verlouvingen
	IPA	/və̽r'lɒ̀u̯vɪŋ/		/və̽r'lɒ̀u̯vɪŋe/	/və̽r'lɒ̀u̯vɪŋen/
dim.	sjrif	verluivingske	verluivingsken	verluivingskes
	IPA	/və̽r'lœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲe/	/və̽r'lœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲen/	/və̽r'lœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲes/	/və̽r'lœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: angazjemènt
• Frans: fiançailles v mv
• Ingels: engagement^(en:)
• Japans: 婚約^(ja:)
• Nederlandjs: verloving g
• Pruus: Verlobung v, Verlöbnis ó
• Zweeds: förlovning g