translatief

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

translatief m /trán̥sl̥a̽tif/ (ouch: /trán̥sl̥a̽'tif/)

1. (spraoklieër) 'ne naamval dae 'n verangering innen toestandj aanguuef

Raod

De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bie de verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.

d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.

Aafbraeking

• trans-la-tief

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	translatief		translatieve	translatieven
	IPA	/trán̥sl̥a̽tif/	/trán̥sl̥a̽tiv/	/trán̥sl̥a̽'tive/	/trán̥sl̥a̽'tiven/
dim.	sjrif	translatiefke	translatiefken	translatiefkes
	IPA	/trán̥sl̥a̽'tifkʲe/	/trán̥sl̥a̽'tifkʲen/	/trán̥sl̥a̽'tifkʲes/	/trán̥sl̥a̽'tifkʲez/
dat.	sjrif	translatief		translatieve	translatieven
	IPA	/trán̥sl̥a̽tif/	/trán̥sl̥a̽tiv/	/trán̥sl̥a̽'tive/	/trán̥sl̥a̽'tiven/

In anger spraoke

• Ieslandjs: áhrifsfall^(is:) ó
• Ingels: translative
• Nederlandjs: translatief g
• Pruus: Translativ m
• Spaans: translativo m