trammelantj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

trammelantj m /tr̥amə'láɲ̊c/

1. 'nen toestandj van óngeregeldjheid, wie ónrös, lewej, herrie, ruzing

   Waat 'nen trammelantj óm nieks!

Aafbraeking

• tram-me-lantj

Synonieme

• branie, heibel, heisa

Verwantje wäörd

• bómbarie, spiktakel, tamtam

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	trammelantj		—
	IPA	/tr̥amə'láɲ̊c/	/tr̥amə'láɲɟ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	trammelantj		—
	IPA	/tr̥amə'láɲ̊c/	/tr̥amə'láɲɟ/	—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: trammelant
• Ingels: fuss
• Nederlandjs: trammelant g, gedoe^(nl:) ó