strónk

'ne besjummeldje strónk van 'ne boum begrujdj mit mós

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

strónk m /str̥ʊ́ŋ̊k/

1. (plantje) 't ungelste diekke deil vanne stam van 'ne boum of 'ne stroek dae ómgehawwen of aafgebraoken is

Aafbraeking

• strónk

Aafleijinge

• strónkel
• boumstrónk, kuuelstrónk

Verwantje wäörd

• bóks, knoear, stroek

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	strónk		strunk
	IPA	/str̥ʊ́ŋ̊k/	/str̥ʊ́ŋg/	/str̥ǿŋ̊k/	/str̥ǿŋg/
dim.	sjrif	strunkske	strunksken	strunkskes
	IPA	/str̥ǿŋ̊kskə/	/str̥ǿŋ̊kskən/	/str̥ǿŋ̊kskəs/	/str̥ǿŋ̊kskəz/
dat.	sjrif	strónk		strunk
	IPA	/str̥ʊ́ŋ̊k/	/str̥ʊ́ŋg/	/str̥ǿŋ̊k/	/str̥ǿŋg/

In anger spraoke

Fins: kanto Frans: souche v Ieslandjs: stofn(is:) m Ingels: stump Koreaans: 그루(ko:), 그루터기(ko:)

Nederlandjs: stronk g, stobbe g, stomp g Pruus: Stumpf m Spaans: tocón m Zweeds: stubbe g