sjoud

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjoud v /ʃɒ́u̯d/

1. 'n geljelike verplichting taengeneuver emes anges die nag neet betaaldj is
2. 'n verantjwuuerdelikheid die emes druueg, die óntstangen is door 'n tekortkómming of 't verkieërd hanjele van dem

   Toos krieg ummer euveral de sjoud van.

3. (euverdrechtelik) 'n moreel verplichting die nag neet voldaon is

Raod

Lèt op! Sporadisch sjrief Bakkes ouch sjout.

Aafbraeking

• sjoud

Net get anges gesjreve

• sjood

Variaasje

• ↓sjöldj

Aafleijinge

• ónsjoud, sjöljig

Verwantje wäörd

• faeler

Zagswies

• de sjoud zeen örges van: de veroearzaker zeen van get
• de vot vol sjoud höbbe: duchtig inne sjoud zitte
• get sjoud zeen: de sjoud örges van höbben of kriege

  Det bös 't sjoud det ich bön gevalle!

  Doe bös det mieë sjoud wie mich det det verkieërd gegangen is!

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjoud		—
	IPA	/ʃɒ́u̯d/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

[1]

Frans: dette v Ieslandjs: skuld(is:) v Ingels: debt(en:), due(en:) Nederlandjs: schuld g

Pruus: Schuld v Spaans: deuda v, deber(es:) m Zweeds: skuld g, gäld g

[2]

Frans: faute v Ieslandjs: skuld(is:) v, sök(is:) v Ingels: guilt, fault(en:), blame(en:) Nederlandjs: schuld g

Pruus: Schuld v, Verschulden ó Spaans: culpa v Zweeds: skuld g

Bieveugelik naamwaord

Lemma

sjoud /ʃɒ́u̯d/

1. (synoniem) (predikatief) anger waord veur sjöljig

Raod

't Waord sjöljig is nuuj Mofers; in ajer Mofers kómmen allein kónstruksjes mit sjoud veur, zowie die hiebaove bieje zagswies verneump waere: ('t) sjoud zeen.

Aafbraeking

• sjoud