sjirvel

sjirvele [2] kalk

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjirvel m /ʃɪ́rvel/

1. e (los laotendj) stök vanne sjaal van 'ne boum
2. e dun stök vleesechtig matterjaal det los lieëtj
3. (specefiek) e stök hoed det los lieëtj

Aafbraeking

• sjir-vel

Variaasje

• ↓sjilfer

Aafleijinge

• sjirvele
• sjirveldeig

Verwantje wäörd

• roeas

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjirvel		sjirvele	sjirvelen
	IPA	/ʃɪ́rvel/		/ʃɪ́rve̽le/	/ʃɪ́rve̽len/
dim.	sjrif	sjirvelke	sjirvelken	sjirvelkes
	IPA	/ʃɪ́rve̽l̥kʲe/	/ʃɪ́rve̽l̥kʲen/	/ʃɪ́rve̽l̥kʲes/	/ʃɪ́rve̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	sjirvel		sjirvele	sjirvelen
	IPA	/ʃɪ́rvel/		/ʃɪ́rve̽le/	/ʃɪ́rve̽len/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: baststuk^(nl:) ó

[2]

• Fins: hiutale
• Frans: écaille v, éclat v
• Ieslandjs: flaga v
• Ingels: flake
• Nederlandjs: schilfer g, vlok g
• Pruus: Flocke v
• Spaans: escama v, hojuela g
• Zweeds: flinga g, flaga g

[3]

• Nederlandjs: huidschilfer g

Wirkwaord

Neet-lemma

sjirvel /ʃɪ́rvel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjirvele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjirvele

Aafbraeking

• sjir-vel