sjiel

sjiel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjiel m /ʃìl/

1. 'n netuurlike stóf die veural besteit oet natriumnitraat en gebroek woort es mèsstóf

Aafbraeking

• sjiel

Zagswies

• Doe mós nag get sjiel euver det landj goeaje.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjiel		—
	IPA	/ʃìl/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	sjiel		—
	IPA	/ʃìl/		—

In anger spraoke

• Frans: nitronatrite v, natritine v
• Ingels: nitratine, nitratite, Chile saltpetre, Chile saltpeter
• Nederlandjs: chilisalpeter^(nl:) ó
• Pruus: Nitronatrit m
• Spaans: nitratina v