sjóttel

'n sjóttel [2]

'n sjóttel [4]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjóttel v /ʃʊtəl/

1. 'n platte, rónj sjaol mit 'nen opstäöndje randj
2. (specefiek) 'n klein [1] veur 'n tas op te zitte
3. (euverdrechtelik) de aeteswaar die opgedeendj waeren op 'n [1]
4. (synoniem) anger waord veur sattelietsjóttel

   In buurte wo väöl boetelenjers wone zuus te-n euveral sjóttelen ane moeren hange.

5. (euverdrechtelik) (es mieëvaad) al de hoesheljelike veurwerpe die me gebroek veur oet te aeten en te drinke

Aafbraeking

• sjót-tel

Aafleijinge

• sjóttelewater, sjóttelsplagk
• aovesjóttel, flajesjóttel, jachsjóttel, kesjóttel, sattelietsjóttel

Verwantje wäörd

• kómp, sjaol, tejjer, trien
• gerech, servies

Zagswies

• de sjóttele wasse: de aafwas doon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjóttel		sjóttele	sjóttelen
	IPA	/ʃʊtəl/		/ʃʊtə̽lə/	/ʃʊtə̽lən/
dim.	sjrif	sjuttelke	sjuttelken	sjuttelkes
	IPA	/ʃøtə̽l̥kə/	/ʃøtə̽l̥kən/	/ʃøtə̽l̥kəs/	/ʃøtə̽l̥kəz/

In anger spraoke

[1]

• Ingels: dish^(en:)
• Nederlandjs: schotel g
• Pruus: Schüssel v

[2]

• Frans: soucoupe v, sous-tasse v
• Ingels: saucer
• Japans: 受け皿^(ja:)
• Nederlandjs: schotel g
• Pruus: Untertasse v
• Spaans: platillo m
• Zweeds: tefat ó

[4]

• Ingels: satellite dish
• Nederlandjs: schotel g

[5]

• Ingels: crockery, dishware
• Nederlandjs: vaatwerk ó