plint

'n houtere plint (links)

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

plint v /pl̥ɪ́n̥t/

1. (boewkónde) 'n planke lies die oppe huuegdje vanne floer taenge de moer aangebrach wuuert veuren euvergank tösse de floer enne moer te vörme

Aafbraeking

• plint

Variaasje

• †plin, plintj

Aafleijinge

• beplinte
• plintelejjerke, plintenäöker

Verwantje wäörd

• plank

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	plint		plinte	plinten
	IPA	/pl̥ɪ́n̥t/	/pl̥ɪ́nd/	/pl̥ɪ́n̥te/	/pl̥ɪ́n̥ten/
dim.	sjrif	plintje	plintjen	plintjes
	IPA	/pl̥ɪ́ɲ̊ce/	/pl̥ɪ́ɲ̊cen/	/pl̥ɪ́ɲ̊ces/	/pl̥ɪ́ɲ̊cez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: plinthe v
• Ingels: baseboard
• Nederlandjs: plint g
• Pruus: Fußleiste v, Fußbodenleiste v
• Spaans: zócalo m, rodapié m
• Zweeds: golvsockel g