plek

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

plek v /pl̥ækʲ/

1. e klei stök örges van det voel of nöt is
2. (veural in verkleinvorm) 'n specefieke plaats op 't lief, meis es dao ouch 'n verkluuering is

Raod

Dit waord haet neet beteikenis van 't nederlandjs waord plek; det is "plaats".

Aafbraeking

• plek

Net get anges gesjreve

• plagk, Plak

Aafleijinge

• plekkenorchidee
• bloodplek, inkplek, rósplek, wienplek

Verwantje wäörd

• kwaaj, plaats

'n blaw plek

Zagswies

• 'n blaw plek: 'n plaats op 't lief wo 't blood oet 't bloodvaat is gekómme (wie door 'n óngelök), en wo det zichbaar is

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	plek		plekke	plekken
	IPA	/pl̥ækʲ/	/pl̥ægʲ/	/pl̥ækʲe/	/pl̥ækʲen/
dim.	sjrif	plekske	pleksken	plekskes
	IPA	/pl̥ækskʲe/	/pl̥ækskʲen/	/pl̥ækskʲes/	/pl̥ækskʲez/

In anger spraoke

[1]

Frans: tache v Ingels: stain, spot, speck Nederlandjs: vlek g Pruus: Fleck m

Sjinees: 點(zh:) Spaans: mancha v Zweeds: fläck g

Wirkwaord

Neet-lemma

plek /pl̥ækʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van plekke
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van plekke
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van plekke
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van plekke
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van plekke

Aafbraeking

• plek

Variaasje

• [5] plektj