plaotsj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

plaotsj v /pl̥ɒ̀:tʃ/

1. (ajerwèts) 'n taak die door emes of get wuuert verrich

Aafbraeking

• plaotsj

Net get anges gesjreve

• plaats

Zagswies

• Ich slaon veur det v'r ieës de plaotsje gaon oetdeile, zodet v'r neet inne knoeaj kómme mitein.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	plaotsj		plaotsje	plaotsjen
	IPA	/pl̥ɒ̀:tʃ/	/pl̥ɒ̀:dʒ/	/pl̥ɒ̀:tʃə/	/pl̥ɒ̀:tʃən/
dim.	sjrif	pläötsjke	pläötsjken	pläötsjkes
	IPA	/pl̥œ̀:tʃkʲe/	/pl̥œ̀:tʃkʲen/	/pl̥œ̀:tʃkʲes/	/pl̥œ̀:tʃkʲez/