pingpong

pingpong

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pingpong m /pɪ́ŋ̊pɒ̀ŋ/

1. 'ne sport wobie twieë speelders mit e betjen 'ne pingpóngbal oppe taofel mótten haje

Aafbraeking

• ping-pong

Aafleijinge

• pingponge
• pingpongbal, pingpongbetje, pingpongspeelder, pingpongtaofel

Verwantje wäörd

• badminton, tennis

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pingpong		—
	IPA	/pɪ́ŋ̊pɒ̀ŋ/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	pingpong		—
	IPA	/pɪ́ŋ̊pɒ̀ŋ/		—

In anger spraoke

• Frans: tennis de table m
• Ieslandjs: borðtennis^(is:) m
• Ingels: table tennis, ping pong
• Japans: 卓球^(ja:)
• Nederlandjs: tafeltennis ó
• Pruus: Tischtennis ó
• Spaans: tenis de mesa m
• Zweeds: bordtennis g

Wirkwaord

Neet-lemma

pingpong /pɪ́ŋ̊pɒ̀ŋ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van pingponge
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van pingponge

Aafbraeking

• ping-pong