nekter

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

nekter m /nækʲter/

1. (plantje) 'n zeute vlujstóf mit väöl sókker d'rin die door plantjen aangemaak wuuert en die door biejen ómgezatj wuuert in honing

Aafbraeking

• nek-ter

Synoniem

• †blujsaap

Verwantje wäörd

• bie, honing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	nekter		—
	IPA	/nækʲter/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	nekter		—
	IPA	/nækʲter/		—

In anger spraoke

• Fins: nektari
• Ieslandjs: blómasafi^(is:) m
• Ingels: nectar
• Nederlandjs: nectar g
• Pruus: Blütensaft m, Nektar m
• Spaans: néctar m
• Zweeds: nektar g