moraal

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

moraal m /mó'rà:l/

1. de waerd en naome binnen 'n samelaeving die gaon euver waat good is en waat slech is
2. (euverdrechtelik) de lieëring die me kan trèkken oete [1]
3. 't vermoge van luuj glouf te behajen in e zeker inj, 'n instèlling, zichzelf of anger luuj

Aafbraeking

• mo-raal

Verwantje wäörd

• ethiek, moreel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	moraal		morale	moralen
	IPA	/mó'rà:l/		/mó'rá:lə/	/mó'rá:lən/
dim.	sjrif	moraelke	moraelken	moraelkes
	IPA	/mó'rɛ̀:l̥kʲe/	/mó'rɛ̀:l̥kʲen/	/mó'rɛ̀:l̥kʲes/	/mó'rɛ̀:l̥kʲez/
dat.	sjrif	moraal		morale	moralen
	IPA	/mó'rà:l/		/mó'rá:lə/	/mó'rá:lən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: morale v
• Ingels: moral^(en:)
• Nederlandjs: moraal g
• Pruus: Moral v
• Zweeds: moral g

[2]

• Frans: moralité v
• Ingels: moral^(en:)
• Nederlandjs: moraal g
• Pruus: Moral v
• Spaans: moraleja v
• Zweeds: sensmoral g

[3]

• Frans: moral m
• Ingels: morale
• Nederlandjs: moreel ó
• Pruus: Moral v
• Zweeds: stridsmoral g