lieëning

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

lieëning v /lìæ̯̈nɪŋ/

1. e geldjbedraag of anger eigendóm waat me gelieëndj haet

   Zorg meh des te die lieëning ummer oppertied aafbetaals.

2. (euverdrechtelik) 't kóntrak enne wèttelike verplichtinge die verbandj haje mit 'n [1]

Aafbraeking

• lieë-ning

Verwantje wäörd

• lieën

Samestèlling

• lieën- + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	lieëning		lieëninge	lieëningen
	IPA	/lìæ̯̈nɪŋ/		/lìæ̯̈nɪŋe/	/lìæ̯̈nɪŋen/
dim.	sjrif	lieëningske	lieëningsken	lieëningskes
	IPA	/lìæ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲe/	/lìæ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲen/	/lìæ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲes/	/lìæ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

Fins: laina(fi:) Frans: prêt m, emprunt m Ingels: loan(en:) Nederlandjs: lening g

Pruus: Anleihe v, Darlehen ó Spaans: préstamo m Zweeds: lån ó