lös

lös

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

lös m /lœs/

1. vröchbare leimechtige gróndj wovan de gruuetdje vanne korrele tösse leim en zandj in zitj

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur e verlange; det is "gaaj" of "zin".

Lèt op! Bakkes sjrief löss.

Aafbraeking

• lös

Net get anges gesjreve

• loes, los, lós, lus

Aafleijinge

• lösgróndj

Verwantje wäörd

• leim, spej, zandj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	lös		—
	IPA	/lœs/	/lœz/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	lös		—
	IPA	/lœs/	/lœz/	—

In anger spraoke

• Frans: lœss m
• Ingels: loess
• Nederlandjs: löss g
• Pruus: Löss m
• Spaans: loess m
• Zweeds: löss g

Wirkwaord

Neet-lemma

lös /lœs/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van löste
2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van löste
3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van löste
4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van löste
5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van löste
6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van löste

Aafbraeking

• lös

Synoniem

• [6] löstj