kriegshieër

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kriegshieër m /kr̥ì:çsìæ̯̈r/

1. 'nen aanveurder dae de behieërsing hèltj euver e klènder stök landj, meis ónaafhenkelik vanne centraal regering of in 'n oorlogsgebied

Aafbraeking

• kriegs-hieër

Samestèlling

• kriegs- + hieër

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kriegshieër		kriegshieëre	kriegshieëren
	IPA	/kr̥ì:çsìæ̯̈r/		/kr̥ì:çsìæ̯̈re/	/kr̥ì:çsìæ̯̈ren/
dim.	sjrif	kriegshieërke	kriegshieërken	kriegshieërkes
	IPA	/kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲe/	/kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲen/	/kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲes/	/kr̥ì:çsìæ̯̈r̥kʲez/
dat.	sjrif	kriegshieër		kriegshieëre	kriegshieëren
	IPA	/kr̥ì:çsìæ̯̈r/		/kr̥ì:çsìæ̯̈re/	/kr̥ì:çsìæ̯̈ren/

In anger spraoke

• Fins: sotaherra
• Ingels: warlord
• Japans: 軍閥^(ja:)
• Nahuatl (klassiek): otomitl^(nah:)
• Nederlandjs: krijgsheer g
• Pruus: Kriegsherr m
• Sjinees: 軍閥^(zh:)
• Zweeds: krigsherre g