krakeling

'ne krakeling

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

krakeling m /kr̥á:kə̽lɪŋ/

1. (aeteswaar) e keukske, meis belag mit sókker of zaat, inne vorm van 'n ach of de lètter B

Aafbraeking

• kra-ke-ling

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	krakeling		krakelinge	krakelingen
	IPA	/kr̥á:kə̽lɪŋ/		/kr̥á:kə̽lɪŋe/	/kr̥á:kə̽lɪŋen/
dim.	sjrif	kraekelingske	kraekelingsken	kraekelingskes
	IPA	/kr̥ɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲe/	/kr̥ɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲen/	/kr̥ɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲes/	/kr̥ɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲez/
dat.	sjrif	krakeling		krakelinge	krakelingen
	IPA	/kr̥á:kə̽lɪŋ/		/kr̥á:kə̽lɪŋe/	/kr̥á:kə̽lɪŋen/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: britsel
• Frans: bretzel m
• Ingels: pretzel
• Nederlandjs: krakeling g
• Pruus: Brezel v