krök

krökke [1]

'n krök [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

krök m /kr̥œkʲ/

1. 'ne stek mit 'n euverstök waes d'reuver dae es steun gebroek wuuert bie 't loupe
2. 'nen hoeage stool sónger läön
3. (es verkleinvorm) e klei, sumpel steulke sónger läön
4. 'ne balk waes euvere baovekantj van e veurwerp of e wirktuug

Raod

Veur beteikenis [3] wuuert meis 't waord steulke gebroek.

Aafbraeking

• krök

Verwantje wäörd

• mèlkstool, stool

Zagswies

• op krökke loupe: mit behulp van krökke veuroetkómme

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	krök		krökke	krökken
	IPA	/kr̥œkʲ/	/kr̥œgʲ/	/kr̥œkʲe/	/kr̥œkʲen/
dim.	sjrif	krökske	kröksken	krökskes
	IPA	/kr̥œkskʲe/	/kr̥œkskʲen/	/kr̥œkskʲes/	/kr̥œkskʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: béquille v
• Ingels: crutch
• Nederlandjs: kruk g
• Pruus: Krücke v
• Spaans: muleta v
• Zweeds: krycka g

[2]

• Frans: tabouret m
• Ieslandjs: kollur m
• Ingels: stool
• Nederlandjs: kruk g
• Pruus: Hocker m
• Spaans: taburete m
• Zweeds: pall g