kepel

'n kepel [1]

'n kepel [2]

'n kepel [3]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kepel v /kə'pæ̀l/

1. (kirk) 'n eiveljig opgetroch boewtsel van godsdeenstigen aard t'r herinjering van emes (wie 'nen hèlge) of get, det neet gesjik is veur slaagmieësige mèsse
2. (kirk) 'n aafgedeildje ruumdje in e grótter gebedshoes of 'n angersäörtig geboew, det gebroek wuuert veur godsdeenste, veur te doupen of veur anger rituele
3. (meziek) e klei meziekorkes det veural dans- of stummingsmeziek speeltj

Raod

Väöl luuj sjrieve dit waord es kepèl, ómdet de klemtoean oppe twieëdje lèttergreep ligk. Dees spèlling is aevel neet good, went de klinker wuuert es 'n korte e (/æ/) oetgespraoken en neet es 'n è (/e̞/). 't Waord !ke~pel mitte klemtoean oppen ieëste lèttergreep besteit neet, dus dao kan ouch gèn verworring kómme.

Aafbraeking

• ke-pel

Aafleijinge

• baejkepel, blaoskepel, boerekepel, doupkepel, veldjkepel, waegkepel
• Toniuskepelke

Verwantje wäörd

• kaplenie, keplaon, kirk, kloeaster

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 182.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kepel		kepelle	kepellen
	IPA	/kə'pæ̀l/		/kə'pǽle/	/kə'pǽlen/
dim.	sjrif	kepelke	kepelken	kepelkes
	IPA	/kə'pæ̀l̥kʲe/	/kə'pæ̀l̥kʲen/	/kə'pæ̀l̥kʲes/	/kə'pæ̀l̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

Frans: chapelle v Ingels: chapel(en:) Japans: 神社(ja:) Nederlandjs: kapel g

Pruus: Kapelle v Spaans: capilla v Zweeds: kapell g

de Kepel

Eigenaam

Lemma

de Kepel v /kə'pæ̀l/

1. (plaatsnaam) de stadswiek rónjelómme Kepel in 't Zandj in Remunj

   Ich gaon mich gaer ènnen drinke bie Huib ane Kepel.

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Kepel" mit 'n houflètter.

Zagswies

• ane Kepel

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 182-183.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Kepel		—
	IPA	/kə'pæ̀l/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

• Nederlandjs: Kapel in 't Zand g