keigel

'ne keigel [1]

keigele [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

keigel m /kʲɛ́i̯ʝel/

1. 'ne geometrische vorm mit e plat, krinkvörmig gróndjvlaak det oetlöp in ei spits
2. (euverdrechtelik) e veurwerp inne vorm van 'n fles det me bie 't keigele mót ómgoeaje mit 'ne bal veur puntje te kriege

Aafbraeking

• kei-gel

Variaasje

• kegel

Aafleijinge

• keigele
• keigelvörmig

Verwantje wäörd

• pion

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 181.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	keigel		keigele	keigelen
	IPA	/kʲɛ́i̯ʝel/		/kʲɛ́i̯ʝe̽le/	/kʲɛ́i̯ʝe̽len/
dim.	sjrif	keigelke	keigelken	keigelkes
	IPA	/kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲe/	/kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲen/	/kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲes/	/kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	keigel		keigele	keigelen
	IPA	/kʲɛ́i̯ʝel/		/kʲɛ́i̯ʝe̽le/	/kʲɛ́i̯ʝe̽len/

In anger spraoke

[1]

Fins: kartio Frans: cône m Ieslandjs: keila v Ingels: cone

Nederlandjs: kegel(nl:) g Pruus: Kegel m Spaans: cono m Zweeds: kon g

[2]

Frans: quille v Ieslandjs: keila v Ingels: ninepin, skittle Nederlandjs: kegel(nl:) g

Pruus: Kegel m Spaans: bolo m Zweeds: kägla g

Wirkwaord

Neet-lemma

keigel /kʲɛ́i̯ʝel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van keigele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van keigele

Aafbraeking

• kei-gel