karrevaan

'n karrevaan dore weusdje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

karrevaan v /kárə'và:n/

1. 'ne groep reizendje die mit kemieëlen of anger lasdere dore weusdje of anger ónbewoondj gebied trèkke
2. (euverdrechtelik) e groeat aantal luuj of vaartuger die zich in 'n lang rie achterein veuroet begaeve

Aafbraeking

• kar-re-vaan

Verwantje wäörd

• caravan

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	karrevaan		karrevane	karrevanen
	IPA	/kárə'và:n/		/kárə'vá:nə/	/kárə'vá:nən/
dim.	sjrif	karrevaenke	karrevaenken	karrevaenkes
	IPA	/kárə'vɛ̀:n̥kʲe/	/kárə'vɛ̀:n̥kʲen/	/kárə'vɛ̀:n̥kʲes/	/kárə'vɛ̀:n̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: caravane v
• Ieslandjs: lest^(is:) v
• Ingels: caravan
• Nederlandjs: karavaan g
• Pruus: Karawane v
• Spaans: caravana v
• Zweeds: karavan g