kómplement

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kómplement ó /kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥t/

1. (spraoklieër) 'n verplichte aanvölling op 't gezègkdje

Aafbraeking

• kóm-ple-ment

Net get anges gesjreve

• kómpliment

Verwantje wäörd

• gezègkdje

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kómplement		kómplemente	kómplementen
	IPA	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥t/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽnd/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥te/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥ten/
dim.	sjrif	kómplementje	kómplementjen	kómplementjes
	IPA	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽɲ̊ce/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽɲ̊cen/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽɲ̊ces/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽɲ̊cez/
dat.	sjrif	kómplement		kómplemente	kómplementen
	IPA	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥t/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽnd/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥te/	/kʊ́m̥pl̥ə'mǽn̥ten/

In anger spraoke

• Ingels: complement
• Japans: 補語^(ja:)
• Nederlandjs: complement ó
• Spaans: complemento m